Jak podróżować z łososiem to wybór felietonów drukowanych pierwotnie w mediolańskim tygodniku "L`Espresso". Część z nich pochodzi z lat 1975-1991 i jest już znana z tomu Zapiski na pudełku od zapałek. Pozostałe, napisane w latach 2004-2014, ukazują się w wydaniu książkowym po raz pierwszy. Wszystkie mają charakter instruktażu: autor staje się swego rodzaju przewodnikiem po najrozmaitszych sytuacjach życiowych, zwykle tragikomicznych, na pozór nieistotnych, lecz w sumie składających się na nasz byt i sprawiających, że skupiamy się na drobiazgach, zupełnie zapominając o kwestiach podstawowych, które nadają sens ludzkiemu istnieniu.
W felietonie tytułowym na przykład wkraczamy do hotelu, którego pracownicy po- stępują dokładnie według instrukcji przekazywanych im przez komputer. W efekcie całkowicie odrzucają jakąkolwiek logikę, co uniemożliwia realizację najprostszych czynności i prowadzi do wielu absurdalnych sytuacji. Autor nie tylko piętnuje odwieczny rozrost biurokracji (odyseja obywatela starającego się załatwić wtórnik utraconego prawa jazdy), lecz także zwraca uwagę na konsekwencje rozwoju techniki (co można powiedzieć o człowieku na podstawie jego sposobu korzystania z telefonu komórkowego) i postępującej potęgi kultury masowej (pęd do pokazania się w telewizji). Eco podkpiwa sobie z przyzwyczajeń pracowników bibliotek naukowych, z pewnych przepisów (które sprawiają, że inwentaryzacja sprzętu na uniwersytecie wymaga burzy mózgów), z nieracjonalnej chęci wymyślania i posiadania nonsensownych, zbędnych gadżetów czy też ze schematów powielanych w nieskończoność przez filmowców i dziennikarzy. Dla przeciwwagi zaleca czytelnikowi chwilę odpoczynku i zadumy, proponując lekturę znaczących - i łatwiejszych w odbiorze - dzieł klasyków filozofii.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Umberto Eco ; przełożył Krzysztof Żaboklicki.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Sierpień 1968 roku. Umberto Eco wyrusza w swoją pierwszą podróż do Warszawy. Po drodze zatrzymuje się w Pradze. Jest świadkiem wkroczenia wojsk sowieckich. Następnie przez jedyne otwarte przejście graniczne - przez Austrię - dostaje się do Polski...
Jeśli mamy wieść dialog, to musi on obejmować także obszary, na których nie ma zgody. Ale to nie wszystko; jeśli na przykład laik nie wierzy w "rzeczywistą obecność", katolik zaś - co naturalne - i owszem, to fakt ten nie oznacza wzajemnego niezrozumienia, lecz po prostu szacunek dla przekonań partnera. Umberto Eco
Słusznie przywołuje Pan cel tej naszej epistolarnej rozmowy. Chodzi nam mianowicie o zakreślenie wspólnego dla laików i katolików pola dyskusji obejmującego również punkty, w których nie ma zgody. Zwłaszcza te, z których powstają głębokie nieporozumienia, znajdujące wyraz w konfliktach na płaszczyźnie politycznej i społecznej. Carlo Maria Martini
UWAGI:
Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Eco Umberto, Carlo Maria Martini ; tłumaczenie Ireneusz Kania.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
